Annem hayatında ilk kez kurabiye yaptı! (5-6 yıl önce Hatice Teyzem için yapmaya çalışıp tepsiye yapışan ve utanmadan tepsiyle birlikte Hatice Teyzem'in önüne getirdiği, spatulayla bile tepsiden ayrılmadığı söylenen kurabiyeleri saymazsak...)
Akşam akşam canı istemiş sevgili anneciğimin. Bulmuş bir tarif yapıverdi... Çok da güzel oldu, yememiş olsam da kokusundan ne kadar güzel olduğu anlaşılıyordu. Merak edenler için tarifi rica ettim annemden :
Hurmalı Pekmezli Kurabiye
2 yumurta
125 gr tereyağı
2 paket kabartma tozu
1 paket vanilya
4 bardak un
3 çorba kaşığı şeker
10-15 hurma
yarım çay bardağı pekmez
Malzemelerle kurabiye hamurunu yoğurduktan sonra ceviz büyüklüğünde parçalar koparıp önceden ılık suda bekletilmiş hurmaları ikiye bölüp bu parçaların arasına yerleştiriyor ve tepsiye diziyormuşsunuz. Sonraaa, bu tonton kurabiye parçacıkları önceden ısıtılmış 175 derecelik fırında yaklaşık 20 dakika pişiyormuş. Piştikten sonra henüz fırın tepsisinde duran kurabiyelerin her birinin üzerine birer çay kaşığı pekmez döküp afiyetle yiyor, misafirlerinize de yedirtiyormuşsunuz...
Afiyet olsun!
Boracım anneciğinin ellerine sağlık, mis gibi kokmuşlardır :) deryacım denenecek tarifler arasına ekliyorum kurabiyeni :)
YanıtlaSilFiliz Ablacım çok teşekkür ederim annem adına!
Sil(Sağol canım, naçizane...Gerçekten ilk kurabiyem hehehhe...)
OLSADA YESEK ELLERİNİZE SAĞLIK:)Bu arada izleyiciniz oldum dilerseniz sizide beklerim:)
YanıtlaSilHoşgeldin can-AN :) Teşekkür ederim!
SilEllerine sağlık canım benim :) Çok güzel gözüküyorlar - kokusu buraya kadar geldi ;) Afiyet olsun...
YanıtlaSilCanım canımmm...Ne zamandır seni merak ediyorduk :) Çok sağol...
Silahhhhh emre boracım ahhhhh... anneciğinin, hatice teyzeni denek olarak kullandığı, ilk denemeleri üstünde yaptığı yıllardı:))) çok zor zamanlardı hatice teyzen için:))neyse ki yukarıdaki kurabiye görüntüsünü görünce, kendimi feda etmekten gurur duyduğumu belirtmeliyim. -şaka bi yana- candostum ellerine sağlık, müthiş bi enerji deposu bu kurabiyeler, muhteşem görünüyorlar! emre boramı ve seni kocaman öpüyorum... canlarım...
YanıtlaSilHatice Teyzeciğim, tahmin edebiliyorum nasıl zor bir durumda kaldığını! İyi ki yememişsin, iyi ki direnmişsin anneme. Yoksa halimiz harap olurdu en yakınlarındaki insanlar olarak değil mi ama? :)
SilŞimdi birazcık da olsa geliştirmeye çalışıyor kendini. Şöyle yemek yiyecek hale gelene kadar birşeyler daha öğrenmesini umutla bekliyorum!
(Bu arada canımcım gelin size de yapayım. Seve seve yaparım yani...Ama cesaretiniz var mı yemeye? :) )
merhabalar....blogger anneler birbirini izliyor, ben seni izlemeye aldım, bende seni bloguma beklerim.. sevgiler..
YanıtlaSilHoşgeldiniz :) Biz de geliriz...Sevgiler :)
Sil